Jaki jest związek między przysłoną, czasem otwarcia migawki i czułością ISO?
Stabilizacja obrazu
Fotografia szerokokątna rzadziej prowadzi do nieostrości wynikającej z długiej ekspozycji. W dawnych czasach, kiedy ludzkość używała jeszcze małoobrazkowych lustrzanek na film, obowiązywała zasada mówiąca o tym, że najdłuższy możliwy do wykorzystania czas ekspozycji powinien być (w przybliżeniu) odwrotnością ogniskowej. Czyli: fotografując obiektywem 135 mm, nie powinniśmy stosować czasu dłuższego niż 1/125 s, analogicznie – obiektyw 50 mm pozwalał wówczas na użycie 1/60 s. Dziś, mimo stosowania przeliczników ogniskowych dla lustrzanek z matrycami wielkości APS-C i aparatów kompaktowych o mniejszych przetwornikach obrazowych, trzymamy się właśnie małoobrazkowych ekwiwalentów. Nie liczy się bowiem ogniskowa bezwzględna, lecz pole widzenia, czyli właśnie wspomniane powyżej powiększenie czy też przybliżenie.
Producenci cały czas dążą do przesunięcia granicy korzystania ze statywu. Dzisiejsze aparaty coraz częściej wyposaża się w układy stabilizacji obrazu. W chwili obecnej na rynku dominują systemy polegające na:
korekcji optycznej,
korekcji na poziomie matrycy,
stosowaniu jak największej czułości i najkrótszego czasu otwarcia migawki,
elektronicznej obróbce poruszonych zdjęć.
Powyższą listę możemy podzielić na dwie grupy: systemy mechaniczne i elektroniczne. Jak działają? Które są lepsze?
Czym jest przysłona i głębia ostrości w fotografii
Trzy sposoby na uzyskanie efektu rozmycia tła
- Wskazówka dotycząca fotografowania -
Wykonywanie zdjęć z pięknym efektem rozmycia tła nie polega wyłącznie na wyborze jasnego obiektywu i ustawieniu szerokiego otworu przysłony. Jest to niewątpliwie jeden ze sposobów, ale czasami duży otwór przysłony nie wystarczy, aby osiągnąć zamierzane rezultaty. Drugi sposób związany jest z odległością między fotografowanym obiektem a tłem. Jeśli tło znajduje się zbyt blisko obiektu, może zostać objęte głębią ostrości bądź spowodować uzyskanie niewystarczającego efektu rozmycia. W związku z tym jeśli jest to możliwe, należy zadbać o zachowanie odpowiedniej odległości między fotografowanym obiektem a tłem, które ma być rozmyte. Trzeci ze sposobów ma związek z ogniskową w używanym obiektywie. Jak już wspomniano powyżej, uzyskanie mniejszej głębi ostrości jest łatwiejsze w przypadku dłuższych ogniskowych, więc warto wziąć to pod uwagę podczas fotografowania. Wielu fotografów uważa, że ogniskowe o długości od 75 mm do 100 mm sprawdzają się idealnie w przypadku wykonywania zdjęć portretowych z efektem rozmycia tła.
Jaki jest związek między przysłoną, czasem otwarcia migawki i czułością ISO?
Dwa z tych parametrów — przysłona i czas otwarcia migawki — wpływają na ilość światła wpadającego do aparatu i docierającego do przetwornika obrazu. Czułość ISO określa ilość światła potrzebną do uzyskania prawidłowej ekspozycji.
Przysłona
Przysłona to specjalny mechanizm znajdujący się w samym obiektywie bądź tuż za nim. Steruje on ilością światła przechodzącego przez obiektyw i zazwyczaj składa się z wielu listków, które otwierają się lub zamykają zależnie od wybranego ustawienia przysłony. Ustawienia przysłony powszechnie nazywa się wartościami (albo liczbami) F. Tworzą one określony ciąg: F5,6, F7,1, F8, F11 i tak dalej. Mniejsze wartości F (na przykład F5,6) odpowiadają szerszemu otwarciu przysłony i większej ilości światła przepuszczanej przez obiektyw. Większe wartości F (na przykład F11) oznaczają mniejszy otwór przysłony i mniej światła przechodzącego przez obiektyw.
WAŻNE: Od ustawienia przysłony zależy także głębia ostrości .
Czas otwarcia migawki
O ilości światła docierającego do aparatu decyduje również czas otwarcia migawki. Im jest on dłuższy (może np. wynosić 1/60 s), tym więcej światła zdąży przeniknąć do aparatu. Przy krótszych czasach otwarcia migawki (np. 1/250 s) do aparatu dostanie się mniej światła. Rozpiętość czasów otwarcia migawki wynosi typowo od ułamków sekundy do kilku sekund.
WAŻNE: Zmiany czasu otwarcia migawki wpływają także na zamazywanie się ruchu .
UWAGA: Czas otwarcia migawki i wartość przysłony są wzajemnie powiązane. Tę samą ilość światła można uzyskać, dokonując równoważnych zmian czasu otwarcia migawki i wartości przysłony. Przykładowo, ekspozycja przy czasie 1/30 i F5,6 jest taka sama jak przy 1/8 i F11. Nastawiając krótszy czas migawki i większy otwór przysłony, można generalnie uzyskać tę samą ilość światła co przy długim czasie migawki i mniejszym otworze przysłony.
ISO
Czułość ISO określa światłoczułość przetwornika aparatu. Większa wartość ISO zwiększa czułość. Do uzyskania prawidłowej ekspozycji potrzeba wtedy mniejszej ilości światła. Mniejsza wartość ISO obniża czułość i zwiększa ilość światła potrzebną do zapewnienia prawidłowej ekspozycji. W dobrze oświetlonych miejscach należy zatem używać mniejszych czułości ISO (do 200). Przy fotografowaniu w słabym oświetleniu zaleca się wybór większej wartości ISO (od 400 wzwyż). Zwiększenie czułości ISO może być także potrzebne przy zdjęciach z małym otworem przysłony lub krótkim czasem migawki, ponieważ zmniejszenie otworu przysłony i skrócenie czasu otwarcia migawki ograniczają ilość światła docierającego do przetwornika obrazu.
Write a Comment