Sztuka fotografowania ludzi

Fotografowanie w zimie

Wszystkich tych, którzy chcieli by podszkolić się w fotografowaniu zimowego pejzażu zapraszamy do poradnika, mówiącego jak właściwie dobrać balans bieli i ekspozycję. Dziś jest znakomita okazja by raz jeszcze przypomnieć sobie podstawy fotografowania w zimie.

Ekspozycja

Zanim przejdziemy do poradnika, określmy z punktu widzenia fotografa: czym różni się pejzaż zimowy od wiosennego, letniego czy jesiennego. Śnieżnobiała pierzyna przykrywająca wszystko, co znajduje się pod gołym niebem, sprawia, że w scenie dominują barwy biała (śnieg) oraz niebieska (niebo i cienie). Monotonia zimowego krajobrazu skłania do poszukiwania detali kontrastujących z otoczeniem kolorów oraz cieni tworzących kształty i budujących przestrzeń. Naturalna biel śniegu powoduje, że jego odcień w znacznym stopniu zależny jest od barwy otoczenia. I oświetlenia O mroku przybiera kolor granatowy, w czasie wschodu i zachodu słońca różowy, pomarańczowy i żółty, w południe błękitny, a w pochmurny dzień po prostu szary. Gdy wziąć pod uwagę jego jasność, to okazuje się, że wykonanie zdjęcia z właściwą ekspozycją jest nieco kłopotliwe.

Dostęp do pełnej treści serwisu www.SwiatObrazu.pl jest bezpłatny - wymagane jest jednak zalogowanie do serwisu. Logowanie wymagane jest również do dodawania komentarzy.

Rejestracja dla nowych użytkowników Jeżeli jeszcze nie jesteś zarejestrowany, zapraszamy do wypełnienia krótkiego formularza rejestracyjnego. Logowanie dla użytkowników SwiatObrazu.pl E-mail: Hasło: Zapomniałeś loginu lub hasła? Problemy z logowaniem

DLACZEGO WARTO SIĘ ZAREJESTROWAĆ DO SERWISU SWIATOBRAZU.PL?

Przy pierwszej rejestracji otrzymasz od nas powitalny prezent: Pełną wersję podręcznika "Świat barw w fotografii cyfrowej".

A poza tym otrzymujesz bezpłatny stały dostęp do:

wszystkich artykułów opublikowanych w serwisie swiatobrazu.pl;

mechanizmów galerii swiatobrazu.pl

forów dyskusyjnych;

prezentów dla zarejestrowanych Czytelników;

codziennego newslettera informacyjnego;

swojego profilu osobistego, w którym będziesz mógł zarządzać galeriami, komentarzami, zdjęciami w konkursach itp.

Czas rejestracji - ok. 1 min.

Uwaga

Podczas rejestracji nie zbieramy żadnych szczegółowych danych personalnych i teleadresowych. W każdej chwili możecie usunąć trwale i bezpowrotnie dane dotyczące Waszego konta i zrezygnować ze statusu zarejestrowanego Czytelnika i wszystkich usług bezpłatnych swiatobrazu.pl. Przed rejestracją prosimy o zapoznanie się z regulaminem

Ekspozycja poprawna i niepoprawna

Dlaczego ekspozycja jest aż tak ważnym elementem zdjęcia, zarówno w przypadku fotografii tradycyjnej, jak i cyfrowej? Dlatego, że po naciśnięciu spustu migawki błędne ustawienia ekspozycji są możliwe do skorygowania już tylko w bardzo niewielkim zakresie, a w pewnych sytuacjach nawet zupełnie nie nadają się do korekty. Z tego też powodu zaczniemy od opisania, co dzieje się w przypadku niedostatecznego lub nadmiernego naświetlenia kadru.

Zdjęcie wykonane przy ustawionej zbyt niskiej ekspozycji jest za ciemne w stosunku do naszych oczekiwań. Skrajne niedoświetlenie kadru objawić się może powstaniem na zdjęciu obszarów czystej czerni, z której niemożliwe jest odzyskanie informacji o obrazie, a zatem niemożliwa jest też cyfrowa korekta takiej fotografii. Jest to jednak sytuacja dosyć skrajna i rzadko spotykana. Na ogół korekta tonalna zdjęcia niedoświetlonego (w tym przypadku polegająca na rozjaśnieniu obrazu, czyli cyfrowym podbiciu ekspozycji fotografii) jest możliwa. Odbywa się to za cenę uzyskania wyraźnie gorszej kolorystyki niż w fotografii prawidłowo naświetlonej, mniejszej dynamiki tonalnej oraz silnego wzrostu szumów.

Zdjęcia niedoświetlone często powstają w sytuacjach, gdy fotografujemy w warunkach słabego oświetlenia przy ustawionej niskiej czułości ISO. Aparat nie jest już w stanie bardziej otworzyć przysłony obiektywu oraz nie pozwala ustawić dłuższego czasu naświetlania, tak aby zdjęcie nie wyszło poruszone. W efekcie ekspozycja jest niedostateczna i zdjęcie wychodzi zbyt ciemne. (Fot. MorgueFile) 1/50 s, f/5.6, 400 ISO

Zdjęcie prześwietlone to częsty efekt podczas fotografowania nocą w miejscach o słabym, lecz jednocześnie wyrównanym oświetleniu. Aparat zaprogramowany do traktowania większości scen o tego typu oświetleniu jako wykonanych za dnia, ustawia ekspozycję tak, aby zawartość kadru była jasna. W efekcie obraz staje się zbyt jasny, mało kontrastowy, a często też przepalony. (Fot. MorgueFile) 1/5 s, f/3.5, 100 ISO

Zdjęcie o ekspozycji zbyt wysokiej jest z kolei zbyt jasne, czyli prześwietlone. Silne prześwietlenie kadru prowadzi do jego przepalenia, czyli powstania na zdjęciu niepożądanych obszarów czystej bieli, z której odzyskanie informacji o treści obrazu jest również niemożliwe. O ile jednak doprowadzenie zdjęcia do skrajnego niedoświetlenia jest trudne i następuje w wyniku dokonania bardzo dużych błędów w ustawianiu ekspozycji, o tyle o wypalenie fotografii jest już znacznie łatwiej. Często nawet dwukrotne zwiększenie ekspozycji w stosunku do wymaganej prowadzi do prześwietlenia kadru w stopniu uniemożliwiającym jego korektę.

Zasadniczo można powiedzieć, że zdjęcie o poprawnej ekspozycji to dokładnie takie, na otrzymaniu jakiego nam zależy – a zatem niekoniecznie pozbawione prześwietleń i niedoświetleń (których niekiedy wręcz nie da się uniknąć) oraz nie zawsze zgodne z tym, co proponuje nam automatyka aparatu. Uzyskanie właściwej ekspozycji zdjęć polega na dobrym opanowaniu fotograficznego rzemiosła i ciągłych ćwiczeniach, a z drugiej strony na poznaniu możliwości własnego aparatu w zakresie rejestracji tonów jasnych i ciemnych, bowiem każdy model oferuje użytkownikowi nieco inny zakres swobody w tej kwestii. Bardzo istotna jest też świadomość tego, co chcemy uzyskać na zdjęciu. Wszystkie te trzy rzeczy przychodzą jednak z czasem, w miarę coraz bardziej świadomego wykonywania zdjęć, dlatego nie należy się martwić początkowymi niepowodzeniami.

Prawidłowa ekspozycja nie zawsze zgodna jest ze wskazaniami światłomierza aparatu. To zdjęcie przedstawiające paryski EuroDisneyland o zmierzchu wykonane zostało poprzez ponad 4-krotne zmniejszenie stopnia naświetlenia kadru w stosunku do tego, co sugerował układ pomiaru światła. Ujemna korekta ekspozycji to częsty zabieg stosowany podczas fotografowania o zachodzie słońca. (Fot. MorgueFile) 1/4000 s, f/8, 100 ISO

Uzyskanie prawidłowej ekspozycji uwzględniającej panujące warunki oświetleniowe jest zatem kluczem do uzyskania dobrych zdjęć. Niezbędne jest w tym celu poprawne ocenienie natężenia oświetlenia fotografowanej sceny, a następnie stosowne ustawienie poszczególnych parametrów ekspozycji. I choć obydwa te zadania w nowoczesnych aparatach fotograficznych realizują układy elektroniczne, to wiedza o tym, jak procesy te przebiegają i jak można na nie wpływać, jest dla każdego użytkownika aparatu pragnącego określać się mianem fotografa po prostu niezbędna.

To tylko niewielki fragment e-booka "Ekspozycja, kompozycja, perspektywa w fotografii". Po zapoznaniu się z zawartymi w książce informacjami, będziecie mogli poradzić sobie z wykonywaniem dokładnie takich zdjęć, na jakich Wam zależy i to w naprawdę różnorodnych warunkach oświetleniowych. Zamieszczone w pierwszym rozdziale przykłady i ćwiczenia pomogą Wam nie tylko poznać tajniki samej ekspozycji i jej wpływu na zdjęcia, ale też opanować narzędzia udostępniane przez nowoczesne aparaty cyfrowe.

Zobacz spis treści i wypełnij formularz zamówienia (cena e-booka to 39,00 zł brutto)

Sztuka fotografowania ludzi

Patrzenie na same zarysy sylwetek stanowi ciekawe doświadczenie, ponieważ nie widząc żadnych szczegółów twarzy, i tak możesz rozpoznać modela czy modelkę — jeśli zdjęcie ukazuje profil fotografowanej osoby. Taki efekt ma miejsce w przypadku zdjęcia na stronie otwierającej tę lekcję ukazującego parę mieszkańców Dzikiego Zachodu, którą sfotografowałem w Marrow Bone Springs w Teksasie.

Aby zrobić dobre zdjęcie profilu, trzeba zwrócić uwagę na kilka elementów. Przede wszystkim należy wybrać miejsce, w którym fotografowana osoba będzie silnie oświetlona od tyłu, na przykład otwarte drzwi. Można również modela ustawić na tle wschodzącego lub zachodzącego słońca.

Dodatkowo powinieneś modela bądź modeli widzieć z boku. Jeśli patrzy on na Ciebie, nikt nie będzie w stanie powiedzieć, kto, u licha, znajduje się na zdjęciu.

Poza tym musi to być czysty profil, co oznacza, że za modelem nie mogą znajdować się żadne elementy odwracające uwagę. Na zdjęciu otwierającym tę lekcję widać czyste błękitne tło.

Na koniec powinieneś uważać, by model bądź modele zostali rzeczywiście sprowadzeni do samych sylwetek. Oto jak można to osiągnąć: ustaw aparat w trybie manualnym i wybierz odpowiednią dla tła ekspozycję. Ponieważ fotografowane osoby są oświetlone od tyłu, zostaną niedoświetlone. Aby uzyskać jeszcze bardziej zdecydowany efekt, możesz wykorzystać kompensację ekspozycji ustawioną na -1EV.

Oto ta sama przystojna para sfotografowana ze strony przeciwnej do tej, z której zrobiłem zdjęcie sylwetek. Jest to oczywiście ładne zdjęcie, ale nie tak oryginalne jak poprzednie.

Tak więc gdy następnym razem będziesz w sytuacji umożliwiającej sfotografowanie samej sylwetki, na przykład przed drzwiami Twojego domu lub przed drzwiami kościoła w czasie ślubu, spróbuj takie zdjęcie wykonać. Myślę, że fotografowana osoba uzna, że masz zacięcie artystyczne.

Oczywiście, poza domem również można robić zarysy sylwetek. Wystarczy, że zrobisz zdjęcie o wschodzie lub o zachodzie słońca. Fotografowaną osobę należy ustawić tak, by słońce znajdowało się za nią — zrobiłem tak z rowerzystą, którego sfotografowałem na szczycie górskim w Montanie.