Jak działa stabilizacja obrazu? [wideo]

Stabilizacja obrazu oraz jej rodzaje

Stabilizacja obrazu oraz jej rodzaje - Poradnik

Stabilizacja obrazu, co kryje się pod tym magicznym pojęciem. Wiele firm propaguję w funkcjach swoich aparatów takie rozwiązanie, czy jest ono nam bardzo potrzebne ? Jeżeli fotografujemy trzymając aparat w rękach bez pomocy statywu wbrew pozorom wykonujemy mnóstwo mikro ruchów związanych z naszym organizmem, np. oddychanie czy też drżenie rąk. Każdy z tych czynników może powodować znaczne błędny w jakości naszych zdjęć. W efekcie nasze zdjęcia stają się poruszone, mimo iż myśleliśmy że nie ruszyliśmy się o krok.

Statyw jest bardzo pomocnym akcesorium, znamy już go od dawna, praktycznie od początków fotografii. Dzięki statywowi, możemy mieć pewność nasze zdjęcia nie będą poruszone i ich jakość będzie odpowiednia. Jednakże nie w każdej sytuacji da się używać statywu. W fotografii sportowej jest to bardzo utrudnione z przyczyny ciągłej mobilności, lub fotografia lotnicza podczas lotu nie jesteśmy wstanie rozłożyć naszego statywu. Nie wspomnę już o zdjęciach pod powierzchniom wody, które definitywnie dyskwalifikują taką opcję. Dla tego typu ujęć ważną alternatywą stają się aparaty posiadające funkcję cyfrowej , optycznej lub hybrydowej stabilizacji obrazu. Wersja hybrydowa to oczywiście połączenie dwóch wcześniej wspomnianych funkcji.

Najważniejszym zadaniem stabilizacji obrazu jest optymalne utrzymanie niezmiennego drogi, jaką musi mieć światło podczas padania na matrycę. Oczywiście jest możliwe manipulowanie padającym światłem za pomocą obiektywu czy też matrycy. W praktyce najlepsze wersje stabilizacji optycznej przedstawiają firmy Nikon, Canon oraz Leica. Funkcja polega na żyroskopowym mechanizmie, który jest wbudowany w obiektyw, dzięki któremu podczas podnoszenia i opuszczania soczewek zakrzywiają one światło rzucając obraz na matryce.

Drugą wersją jest funkcja w której to mechanizm stabilizacji matrycy wbudowany jest w aparat za pomocą sensora, w wyniku czego drganiom zapobiega sensor aparatu. Tego typu opcję możemy zaobserwować w aparatach firmy Sony czy też Olympus.

Jeżeli nasz aparat jest wersją kompaktową to stabilizacja obrazu nie ważne czy w wersji cyfrowej czy też optycznej nie wiele od siebie się różni. Każda z tych funkcji będzie spełniała swoje zadania zgodnie z przeznaczeniem. Opcja staje się bardziej skomplikowana w lustrzankach cyfrowych. Stabilizacja matrycy oznacza, mechanizm dzięki któremu ograniczane są drgania, będzie on kompatybilny z każdym obiektywem. Wiele specjalistów podkreśla, że stabilizacja obrazu wbudowana w obiektyw jest znacznie skuteczniejsza niż wersja wbudowana w aparat. Ich podstawowym argumentem i słusznym jest to, że odpowiednie dopasowanie amplitudy drgań do ogniskowej gwarantuje idealne tłumienie poruszeń. Faktem jest to, że poruszenia matrycy są znacznie bardziej skuteczne w przypadku obiektywu z krótką ogniskową.

Stabilizacja obrazu znacznie poprawia jakość naszych zdjęć, ale zarazem ułatwia nam ich wykonanie. Wszystko uzależnione jest od kilku czynników. Posiadając ogniskową 100 mm będziesz wstanie utrzymać nieruchomo aparat przy ekspozycji czasu 1/100 s. to w wyniku tego mechanizm stabilizujący da ci spore szanse na wykonanie bardzo dobrego zdjęcia. Natomiast przy czasie naświetlenie 1/50 s. stabilizator obrazu umożliwi wykonanie zdjęcia nawet przy ekspozycji ok 1/10 s.

Nie są to jednak parametry uniwersalne, ponieważ wiele tych czynników uzależnione jest od tego jaka jest waga oraz budowa samego aparatu. Oczywistą sprawą jest to, że im aparat jest lżejszy, tym trudniej jest go utrzymać odpowiednio nieruchomo. To samo tyczy się lekkich aparatów kompaktowych, będzie to znacznie trudniejsze, niż przy fotografowaniu profesjonalną ciężką lustrzanką. Znaczna większość produkowanych aparatów już posiada wbudowaną funkcję stabilizacji obrazu, ponieważ wielu użytkowników głównie sugeruje się tą funkcją podczas zakupów. Oczywiście różni producenci mają inne nazewnictwa np. system antywstrząsowy, cyfrowa funkcja stabilizacji, stabilizacja elektroniczna.

Wielu użytkowników nie wyobraża sobie fotografowania bez użycia stabilizacji obrazu. Jest to ważna funkcja w wybranych typach fotografii np. podwodnej czy też lotniczej. Pamiętajcie, że wyróżniamy 3 rodzaje stabilizacji, i w przypadku aparatów kompaktowych ich nazewnictwo nie jest istotne, to już w przypadku lustrzanek cyfrowych jest to ważna informacja. Jeżeli chcesz by twoje zdjęcie nie było rozmyte, pamiętaj o włączeniu stabilizacji obrazu.

Optyczna stabilizacja obrazu

Rozmazane, poruszone zdjęcia to utrapienie każdego miłośnika fotografii. Lekkie drganie aparatu może zrujnować nawet najpiękniejszy kadr.

Dzięki zaawansowanemu systemowi stabilizacji matrycy użytkownicy aparatów Sony nie muszą się już martwić o ostrość zdjęć wykonywanych przy użyciu długich czasów naświetlania.

Długi czas otwarcia migawki umożliwia wykonywanie satysfakcjonujących zdjęć nawet w niesprzyjających warunkach oświetleniowych – wieczorem, w nocy lub w słabo oświetlonych pomieszczeniach. Niestety, wykorzystanie długiego czasu naświetlania matrycy wiąże się z pewną niedogodnością, którą na własnej skórze odczuli chyba wszyscy fotograficy – zarówno ci, którzy z aparatem pracują zawodowo, jak i ci, którzy zdjęcia wykonują zupełnie amatorsko, przy okazji rodzinnych wakacji czy wyjazdu ze znajomymi.

Jeżeli wykonując zdjęcia, korzystasz z długich czasów naświetlania, a aparat nie jest unieruchomiony za pomoc statywu, istnieje spore duże prawdopodobieństwo, że Twoje zdjęcia będą rozmazana. Aparat rejestruje nawet minimalne drganie Twojej ręki – w wyniku tego fotografie wychodzą nieostre i widoczne są na nich nieestetyczne smugi. Użycie statywu pozwala uniknąć tego problemu, jednak nie zawsze masz możliwość skorzystania z takiego rozwiązania – może wynikać to z ograniczonej przestrzeni czy braku czasu. Na szczęście istnieje inne rozwiązanie – jest nim optyczna stabilizacja obrazu, która wykorzystywana jest w aparatach Sony.

Mechaniczna i elektroniczna stabilizacja obrazu

Systemy stabilizacji optycznej, które wykorzystywane są w aparatach, można podzielić na dwa rodzaje: optyczne i elektroniczne. Czym się różnią? Elektroniczna stabilizacja obrazu (EIS) wykorzystuje algorytmy, które są w stanie wykryć drżenie aparatu i skorygować obraz. Najczęściej korekcja polega na przesunięciu obrazu – negatywnie wpływa to na jego rozdzielczość i zmniejsza pole widzenia obiektów. Z tego powodu elektroniczna stabilizacja obrazu znajduje zastosowanie głównie w amatorskiej fotografii.

Mechaniczna stabilizacja obrazu polega na fizycznym kompensowaniu niechcianego ruchu soczewek (stabilizacja optyczna) lub matrycy (stabilizacja matrycowa). Eliminowanie drgań jest możliwe dzięki zastosowaniu układu żyroskopów i silniczków, które umieszczane są w obiektywie lub w korpusie aparatu. Sensory analizują ruch i położenie aparatu i na bieżąco przekazują informacje do silniczków, które korygują pozycję soczewek lub matrycy. W niektórych aparatach możliwe jest wykorzystanie jednocześnie dwóch systemów – optycznego i matrycowego.

W bardziej zaawansowanych aparatach kompensacja ruchu odbywa się w kilku płaszczyznach. Zaawansowane aparaty z serii Sony Alfa wyposażone są w stabilizację pięcioosiową SteadyShot, która eliminuje drgania nie tylko w poziomie i pionie, ale także w innych płaszczyznach. Dzięki temu wykonywanie zdjęć z ręki z użyciem dłuższych czasów naświetlania nie jest już problemem!

A oto najciekawsze aparaty Sony z optyczną stabilizacją matrycy.

Sony α7S II (ILCE7SM2B)

Sony α7S II to aparat wyposażony w system stabilizacji obrazu SteadyShot INSIDE. Pięcioosiowa korekcja wstrząsów pozwala wydłużyć czas otwarcia migawki nawet o 4,5 stopnia. Pełnoklatkowy przetwornik typu 35 mm połączony z matrycą o rozdzielczości 12,2 MP zapewnia obraz, który wyróżnia się szerokim zakresem dynamicznym i niskim poziomem szumów. Dzięki zaawansowanym algorytmom przetwarzania obrazu procesor BIONZ X zapewnia wierne odwzorowanie wszystkich szczegółów znajdujących się kadrze. Wizjer XGA OLED Tru-Finder pokryty powłoką ZEISS T błyskawicznie przekazuje kompensację ekspozycji czy balans bieli.

Aparat umożliwia nagrywanie w rozdzielczości 4K (QFHD: 3840 x 2160 pikseli), a wykorzystanie formatu XAVC S zapewnia bardzo wysoki bitrate ‒ do 100 Mb/s. Sony α7S II wyposażony został w moduł Wi-Fi i NFC (Near Field Communication) ‒ dzięki temu wykonanie nim zdjęcia i filmy możesz bezprzewodowo przesłać na prosto na laptopa lub telefon.

Sony α7 III (ILCE-7M3)

Niezwykle czuły przetwornik obrazu CMOS Exmor R połączony z pięcioosiowym stabilizatorem sprawia, że zdjęcia wykonane aparatem Sony α7 III zachwycają ostrością i naturalnymi barwami – bez względu na to, w jakich warunkach zostały wykonane. Zaawansowany system AF zapewnia precyzyjne śledzenie przemieszczających się obiektów. Autofokus wykorzystuje aż 693 punkty detekcji fazy oraz 425 punktów detekcji kontrastu. Dotykowy ekran LCD umożliwia precyzyjne ustawienie ostrości na konkretnym punkcie za pomocą jednego dotknięcia palca.

Aparat wyposażony jest szybki port USB 3.1 Gen 1 – umożliwia on szybkie przesyłanie zdjęć w formacie RAW na dysk komputera. Port umożliwia również podłączenie zewnętrznego źródła zasilania. Dodatkowe akumulatory przydadzą się podczas długich zdjęć w plenerze. Aparat ma dwa wbudowane gniazda na karty SD. Jedno z nich obsługuje karty zgodne ze standardem UHS-II – oferuje on błyskawiczny zapis i odczyt danych.

Jak działa stabilizacja obrazu? [wideo]

Co kryje się za skrótem IS, który często wystepuje w nazwie obiektywów Canona? Wielu z Was wie, że chodzi o stabilizację obrazu, ale ilu z Was wie, jak właściwie to wygląda? Zapraszamy do obejrzenia krótkiego, lecz ciekawego filmiku o tym, jak wewnątrz obiektywu działa system stabilizacji obrazu.

Film został zrobiony podczas targów Photokina 2008. W przekroju teleobiektywu został zachowany silnik USM i jednostka IS, odpowiadająca za stabilizowanie obrazu podczas fotografowania "z ręki".

Jak przekłada się to na praktykę i czy jest pomocne, dowiecie się z tego filmiku:

Źródło: nerdvibe.be